SEYİD HASAN MÜKENNA
Irak’ta yetişen evliyalardan biridir. Adı Seyyid Hasan bin Seyyid Hidaye bin Seyyid Bidaye bin Seyyid Yusuf Jan bin Seyyid Yaqoub’dur. Ebu Bekir Musannif olarak meşhur olmuştur. Kisati köyünde doğmuştur. Doğum tarihi bilinmemektedir. 1605 (1014 H) yılında Çur köyünde vefat etmiştir. Vefat ettiği yere defnedilmiştir.
Seyyid Hasan ilim, görgü ve şeref sahibi bir ailede yetişti. Bulunduğu yerde ve yakın medreselerde eğitim gördü. Daha sonra Mısır ve Hicaz’a giderek orada kendisi için gerekli olan ilimleri topladı. Bir süre Mekke ve Medine’de kaldıktan sonra Kürdistan’a döndü. Orada Sur Camii’nin bitişiğindeki medresede hoca oldu. Burada on sekiz yıl boyunca öğrencilere ilim öğretti. Doğru yolun bilgisini öğreten eserler yazdı.
Seyyid Hasan, zamanın idarecileri tarafından saygı görmüş ve iyi karşılanmıştır. Bir gece, bulunduğu yerin hükümdarı Ebu Bekir Musannif’i ziyarete geldi. Yanında bir lamba olmamasına rağmen, bir kitap yazdığını gördü. Üzerinde lamba bulunan bir taş, bulunduğu yeri aydınlatıyordu. Bu mucizesini görünce, bağlılığı daha da arttı. Ona misafirperverlik ve cömertlik gösterdi. Seyyid Hasan, kendisine verilen yerleri mamur etti ve daha sonra buraları din ilimleri öğrenen öğrencilere ve misafirlere adadı.
Kuruluş belgesi şu şekildeydi:
“Besmele ile yazmaya başlarım. Mülk Allah’ındır, ebedi ve bakidir. Bütün hamdler yalnızca Allah’adır. Salât ve selâmlar sevgili Peygamberine olsun. Peygamberimizin yakınlarına ve değerli sahabelerine, şerefli sahabelerine dualar olsun.
Ebu Bekir Seyyid Hasan diyor ki: Çur köyünün arazisini çocuklarıma ve torunlarıma, geçim kaynağı olarak bu beldenin ürünlerinden faydalanmaları için vakfettim. Ayrıca ilim talebelerine, fakirlere, alimlere ve salihlere de harcayabilirler. Rabbim! Bizden kabul et. Amin.”
Seyyid Hasan hayatını Çur köyünde rehberlik yaparak ve ders vererek geçirdi. Müslümanların ve fakirlerin koruyucusu oldu. İnsanlar arasındaki anlaşmazlıkları çözdü. Erdemli ve dindar çocuklar yetiştirdi. Bunlar; Molla Abdulkerim, Molla Yusuf Can, Molla Mahmud Can ve Molla Muhammed’dir. Onlara Seyyid denmemesini, sadece Molla denmesini, böylece soylarıyla övünmemelerini öğütledi.
Eserlerinden bazıları şunlardır: 1) Kitab-ul Vudûh, 2) Sirac-ut-Tarîk, 3) Riyâd-ul Huld, 4) Aftab.
KAYNAKLAR
1) Ulemâünâ fî Hidmet-il-İlmi Ved’dîn; s.156
Bir yanıt bırakın