Nakşibend’in doğumundan önce Baba Semâsî, Kasr-ı Hinduvân’a çok gelip giderdi ve sohbetlerinde: “-Yakında bu Kasr-ı Hinduvân, Kasr-ı Arifân olacaktır!” dediler. (Salâhaddîn bin Mubârek el-Buhari, Enîsü’t-Tâlibîn, s. 36)[3] Şah-ı Nakşibend Hazretleri o günlerle ilgili şunları söylemiştir: “Cenab-ı Hakk’ın bana en büyük lütuflarından biri, çocukluk yıllarımda Semâsî Hazretleri’nin mübarek gözleriyle şereflenmem ve beni manevi evlat olarak kabul etmesiydi. ” “Semâsî Hazretleri vefât edince dedem beni Semerkand’a götürdü.
Dedem ne zaman iyi kalpli bir derviş olduğunu duysa beni hemen yanına götürür ve bana güzel bakışlarını esirgememeleri için yalvarırdı. Bana da iltifat ederlerdi.
Muhammed Bahaeddîn Nakşibendî Hazretlerinin rivayet ettiği salavat…
Allah’ım, senden, peygamberlerin nuru, evliyaların nuru, temizlerin parlak nuru, ağırların vahyi, ağırların nuru, vb. aile ve arkadaşlar, çok, çok, çok.
Türkçe:
Tanrım! Peygamberlerin lambası, evliyaların nişanesi, asfiye seması, insan ve cinlerin güneşi, doğunun ve batının nuru olan Peygamberimiz Muhammed’e, onun ailesine ve ashabına salat ve salât getirmeni dileriz. Ve onlara teslimiyetle birçok selâm olsun.
Kaynak: Yrd. Doç. Veysel Akkaya, Kalplere Şifa Veren Salavat ve Dualar, Erkam Yayınları
Bir yanıt bırakın