Garip bir fırıncının ölüm zamanı geldiğinde ellerini yüce tekkeye açarak yaptığı ibretlik dua…
Garip bir fırıncı vardı. Ona sahte para verseler bile alırdı. Paranın sahte olduğunu bildiği halde bunu muhatabına söylemez ve istenilen ekmeği verirdi. Bu duruma herkes şaşırmıştı ve kimse bunu neden yaptığını anlayamıyordu. Nihayet ölüm zamanı geldiğinde fırıncı, yüce divana ellerini açarak yalvardı:
“Aman Tanrım! Biliyorsunuz yıllarca insanlar bana sahte dirhemler getirdiler, ben de bunu yüzlerine vurmadım, istediklerini verdim. Aman Tanrım! Şimdi sana sahte bir itaatle geliyorum; Lütfen onları yüzüme atmayın!..”
Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Erdemler Medeniyeti 2, Erkam Yayınları
Bir yanıt bırakın