MUHAMMED BAHÂEDDİN ET-TAVİLİ
Irak’ın azizlerinden. On dokuzuncu yüzyılda yaşadı. Osman et-Tavili’nin en büyük oğlu ve halifesidir. 1836 (H.1252) yılında Tavila’da doğdu. 1881 (H.1298) yılında aynı yerde vefat etti. Mezarı Tavila’da babasının mezarının yanındadır.
Bilgili ve erdemli bir aileden gelen Muhammed Bahâeddîn et-Tavilî, zahiri ve bâtın ilimlerini babasından almıştır. Babası Osman et-Tavili onun yetiştirilmesi için özel çaba harcadı. Nakşibendiyye üslubuna göre yetişen Muhammed Bahâeddîn Hazretleri, o ortamda Mahmud Deşî gibi âlimlerden bazı ilimleri öğrenmiştir.
Zâhirî ilimlerde derin bir âlim ve tasavvuf yolunda yüksek bir evliya oldu. Babası ona hilafeti verdi ve onu öğrenci yetiştirmekle görevlendirdi. Babası hayattayken Abdurrahman, Ömer Ziyâeddîn ve Ahmed isimli kardeşlerinin eğitim ve yetiştirilmesi sorumluluğunu ona verdi. Kardeşleri onun ilim meclislerinde ve sohbetlerinde büyümüş, her biri üstün insanlar olmuşlardır.
Babasının vefatından sonra insanlara İslam’ın emir ve yasaklarını anlattı ve öğrenciler yetiştirdi. Dünyalıklardan uzak, haram ve şüpheli şeylerden kesinlikle uzak duran, onurlu, kendini beğenmiş, iffetli bir hayat yaşadı. Pek çok insanın doğru yolu bulmasına, dünya ve ahirette saadet ve kurtuluşa kavuşmasına yardım etti. Arkasında faydalı, iyi huylu çocuklar bıraktı. Onlar da onun gibi ilim ve erdemi yaymak için çalıştılar. Çocuklarının isimleri Şeyh Ali Hüsâmeddîn, Şeyh Sâdık, Şeyh Mazhar ve Şeyh Câfer’dir. Öğrencilerinden Abdürrahîm Mevlevi, sohbetlerini Mir’ât-ül-Kâmil adı altında topladı.
Muhammed Bahâeddîn et-Tavili, 1881 (H.1298) yılında Rabîü’l-evvel ayının beşinci Cuma günü Tavila’da vefât etti. Babasının mezarının yanına defnedildi.
KAYNAKLAR
1) Sirâcü’l-Kulûb; s.34
2) Ulemaünâ fî Hidmet-il-İlmi ved-dîn; s.523
Bir yanıt bırakın