Sünen-i Nesai : Horasanlı meşhur Muhaddis Ahmed b. Şuayb en-Nesai’nin meşhur hadis kitabıdır. Sünen tarzındadır, çoğunlukla hüküm hadislerinden oluşur ve Kütüb-i Sitte’de yer alan kaynak eserlerden biridir. Nesai, Ramle emirinin isteği üzerine es-Sünenü’l-Kübra adlı bir eser sınıflandırmıştır.
Bu hacimli eserde Sünen ile ilgili rivayetleri bir araya getirmiştir. Ancak emirin sadece sahih rivayetleri toplamasını istemesi üzerine bu eserden ayrı olarak es-Sünenü’s-Sughra adını verdiği yeni bir eser tasnif etmiş ve buna el-Mücteba adını vermiştir. 1093 Bu durum zamanla ihtilafa yol açmıştır. es-Suyûtî’ye göre Kütüb-i sittelerden biri olan Sünenü’n-Nesa’î es-Sünenü’l-Kübrâ değil es-Sünenü’s-Sughra’dır. Bu kitap çevre ve ileri gelenler hakkındaki çalışmaların temelini oluşturmaktadır. 1094
Ancak el-Muzzîrî ve el-Mızzî gibi âlimler, Sünen-i Nesâî’nin yukarıda zikredilen es-Sünen-i Kübrâ olduğu görüşündedirler. Nitekim Ebû Dâvûd’un el-Azîmâbâdî şerhi, Hafız el-Muzzîrî’nin Muhtasar’ında, el-Mızzî’nin el-Etraf’ında Nesâî rivayetini zikrederken kullandığı ifadeyle es-Sünen-i Kübrâ’yı kastettiğini söylemektedir. 1095 Hadis âlimlerinin çoğunluğunun, Nesâî’nin es-Sünen-i Kübrâ ve es-Sünen-i Suğra veya diğer adıyla el-Müctebâ olmak üzere iki Sünen’i olduğunu kabul ettiği belirtilmelidir.
Ayrıca hicri on birinci asrın başlarına kadar es-Sünen-i Kübrâ’nın nüshalarının bulunduğu, ancak daha sonra kaybolduğu sanıldığı bilinmektedir. Son zamanlarda es-Sünen-i Kübrâ’nın el yazması nüshaları bulunmuş ve el-Mücteba ile karşılaştırılınca ayrı bir sünen kitabı olduğu kesin olarak tespit edilmiştir. 1096 Sünen-i Nesâî, Sünen-i Erbâ’a arasında hadisleri en az zayıf olan kitap olarak kabul edilmiştir. Bu bakımdan bazı kişiler onu es-Sahihân’dan sonra ilk sıraya koymuşlardır. Öte yandan es-Nesâî, ricâl eleştirisinde bir otoritedir.
Sünen’ine aldığı hadislerin râvileri için koyduğu şartlar, Ebû Dâvûd ve Tirmizî’ninkilerden daha ağırdır. Vehm ve kesretul-galatlarıyla tanınan râvilerin hadislerini hemen hemen hiç Sünen’e almamıştır. Bu durum el-Mücteba’ya özel bir önem kazandırmıştır. Sünen-i Nesâî’nin şerhleri arasında şunlar zikredilmeye değerdir; 1. Zehrû’r-Rebe ala’l-Mücteba: Celâlüddin Abdurrahmân b. Ebîbekr es-Suyütî’nin şerhi, 2. Muhammed b. Abdilhâdî es-Sindî’nin şerhi. Bu şerhler çoğunlukla dipnot şeklindedir. Bunlara ek olarak Ömer İbnü’l-Mülekkin de Sünen-i Nesâî’nin es-Sahîhân’daki zevaid hadislerini şerh etmiştir. Bu değerli kaynak Türkçe’ye de çevrilmiştir.
Bir yanıt bırakın