Sû’u’l-Hıfz : Kötü ezber anlamına gelir ve râvilerin Meta’in-i Aşâre’den kaydında sıkıntı çekmelerinin sebeplerinden biri olup, hatası doğru ezberlediğinden fazla olmasıdır. Böyle bir kusur bazen râvide devamlı olarak bulunur.
Anlatmaya kalkışıldığında hata yapma ihtimali vardır ve bazı âlimler kötü ezberleyen bir ravi’nin anlatımına şaz adını vermişlerdir. Kötü ezberleme bazen yaşlanma, karışıklık sonucu hafıza gücünün kaybı ve benzeri sebeplerden dolayı sonradan meydana gelir.
Aynı şekilde, ezbere değil, kitaplarına bakarak anlatmayı alışkanlık haline getirmiş bir ravi, kitabı yandıktan, su bastıktan, çalındıktan veya gözleri kör olduktan sonra anlatmaya devam ederse de aynı durum ortaya çıkar. Birinci durumda, kötü ezber yüzünden kınanan bir ravi’nin anlatımı reddedilir.
Bu hususta icma vardır. Daha önce güvenilir olan bir râviden rivayet edilen ve ihtilat sebebiyle sû’u’l-hıfz durumuna düşen bir hadis, ihtilattan önce alındığı biliniyorsa makbul sayılır. Bilinmiyorsa da reddedilir.
Bir yanıt bırakın